کارآفرینی و تقویت الگوهای پوشاک زنانه اسلامی- ایرانی با الهام از نقوش سنتی شهرستان دماوند

پوشاک از نمودهای عینی فرهنگ هر جامعه‌ای به شمار می‌رود. بناهای مذهبی امام‌زاده‌ها مملو از نقوش تزیینی پرباری است، که به سبب برخورداری از طرح‌های هنری و نقوش نمادین، می‌تواند در طراحی پوشاک زنانه مورد استفاده قرار گیرد. در عین حال می‌تواند الگو و کمکی برای ایجاد و توسعه اشتغال و پیشرفت اقتصادی کشور باشد. بنابراین توسعه‌ی فرهنگ کارآفرینی در سطح جامعه اهمیت پیدا می‌کند. این مقاله، کوششی است برای مطالعه، شناخت هویت و ویژگی‌های بصری و ریشه‌های اعتقادی و مفاهیم پنهان و نمادین نقوش سنتی شهرستان دماوند و کارآفرینی و کاربرد آن‌ها در طراحی پوشاک زنانه. روش انجام تحقیق بر مبنای ماهیت توصیفی- تحلیلی بوده است و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت ترکیبی (کتابخانه‌ای و میدانی) مورد استفاده قرار گرفته است. ابزارگردآوری داده‌ها، شامل: مشاهده، دوربین (عکاسی و فیلم‌برداری)، اسکنر، اینترنت و فیش‌برداری است. جامعه آماری این پژوهش، پنج امام‌زاده شهرستان دماوند استان تهران است و روش نمونه‌گیری به شکل انتخابی است. پنج نقش شاخص را از مجموعه نمونه‌های مورد مطالعه انتخاب و سپس برای هریک نمونه‌های تصویری و سه نمونه طراحی پوشاک زنانه (مانتو، کیف و کفش) با الهام از نقوش سنتی امام‌زاده‌های این شهرستان ارائه شده است. نتایج حاصل از این مطالعه، گویای آن است که منطقه مورد مطالعه، به‌عنوان بخشی کوچک از پهنه فرهنگی ایران، توانایی ارائه نمونه‌های کاربردی نقوش را در حد گسترده‌ای در خود دارد و طراحی پوشاک نیز قابلیت ترکیب و تغییر را دارا می‌باشند و قابل تعمیم به دیگر مناطق کشور و حوزه‌های فرهنگی هستند.